آیا الگوهای رفتار تکاملی صرفاً در سطح دگرگونیهای ارگانیسمهای زنده قابل مشاهده است؟ بهعبارت دیگر آیا تنها همانندسازهایی که میشناسیم، مولکول دی ان ای است؟ به دنبال آن پرسش مهم دیگری نیز مطرح شد و آن این بود که آیا فرآوردههایی غیرزیستی مانند فرهنگ هم میتوانند از این الگوهای رفتار تکاملی تبعیت کنند؟ چنین پرسشهایی و مطالعات پیرامون آن زمینۀ شکلگیری دانشی بینارشتهای با عنوان مِمشناسی (مِمِتیک) را فراهم آورد که بر مبنای آن میتوان در سطحی کلان، مشابهتهای رفتاری جالبی میان فرآیندهای حاکم بر دگرگونیها در دو سطح فرهنگی و زیستی، مشاهده نمود. در واقع رویکرد تکامل فرهنگی در سطح کلانِ الگوهای رفتاری به تبیین چرایی دگرگونیهای فرهنگی بر اساس تنازع بقای مِمها و سازگاری محیطی آنها پرداخته و از تمام دادهها و نتایج مطالعاتی سطوح خُردتر با رویکردهای متنوع آن بهره میگیرد. مطالعه ما در این کتاب پیرامون پویایی عناصر فرهنگی علاوه بر رویکرد سیستمی و تکاملی دارای رویکردی نشانهشناختی نیز میباشد تا بتوان دگرگونیهای عناصر فرهنگی را در قالب سیستمهای نشانهای در هر دو بُعد ریختی و معنایی آنها با دقت بیشتری مورد مطالعه و بررسی قرار داد.