موسیقی هند یکی از گنجینه‌های موسیقی جهان به شمار می‌رود. این هنر ریشه در فرهنگ و تمدن شبه قاره هند دارد و قدمت آن به سه‌هزار سال پیش از میلاد مسیح می‌رسد. زندگی مردمان این سرزمین به شکل چشم‌گیری با موسیقی و رقص پیوند خورده است. موسیقی هند به دو بخش شمال و جنوب تقسیم می‌شود. موسیقی شمال هند را «هندوستانی» و موسیقی جنوب هند را «کارناتیک» گویند. دو عنصر مهم موسیقی هند «راگا» و «تالا» هستند. راگاها قالب‌های ملودیک موسیقی هند را در برمی‌گیرند و تالاها چرخه‌های ریتمیک موسیقی هند هستند. این کتاب به شرح ویژگی‌های راگاهای شمال و جنوب هند می‌پردازد. بخش اول این کتاب با عنوان «راگاهای هندوستانی» و بخش دوم با عنوان «راگاهای کارناتیک» ترجمه مقالاتی از جلد پنجم «دانشنامه‌ی موسیقی جهان» (گارلند) هستند که به جنوب آسیا و شبه قاره‌ی هند اختصاص یافته‌اند. دانشنامه‌ی گارلند کتابی مرجع در ده جلد است که به فرهنگ موسیقی جهان می‌پردازد. این کتاب به لحاظ میزان اهمیت، همپای «دیکشنری گرو» است با این تفاوت که در کتاب گارلند به جزئیات بیشتری پرداخته شده و موسیقی مناطق مختلف در آن به تفصیل شرح داده شده‌اند.